dag 2: de muur

Het was gisteravond wel heel erg laat voor we eindelijk gingen slapen...vanochtend worden we dus niet al te vroeg wakker. Pas rond een uur of 10 lopen we op straat. Lekker rustig aan gedaan. Thee, brood en fruit op de kamer genomen.

Het plan voor vandaag is om in ieder geval de wandeling door de wijk Mitte van gisteren nog af te maken. Zodra we buiten lopen voelen we dat dit een heel warme dag gaat worden..poeh zeg...dat wordt veel de schaduwkant van de straat opzoeken en de meegenomen waterflesjes goed gebruiken!

Via de Leipzigerstrasse lopen we naar Checkpoint Charlie in Friedrich Strasse. Vlakbij dit toeristische punt zit (uiteraard....) een Starbucks. Wij zijn wel even toe aan een koppie, dus voor we naar de grensovergang tussen Oost en West-Berlijn gaan maken we nog even een koffiestop in een heerlijk koele omgeving.

Vlak voor de grensovergang staan langs de straat informatieborden en foto's hoe het er hier 40 a 50 jaar geleden heeft uitgezien. Voor ons blijft het niet te bevatten hoe het leven in een verdeeld Berlijn moet zijn geweest. Op een kaart volgen we hoe de muur de stad in tweeën heeft gedeeld. De eigenlijke grensovergang is vooral een toeristische bedoening. Twee mannen staan verkleed als Amerikaanse soldaten voor de voormalige grensovergang. Voor wat geld mag je met hen op de foto. Nee, dank jullie...wij maken wel een foto vanaf de andere kant. Even twijfelen we nog of we het Mauer Museum zullen bezoeken. Het is echter behoorlijk druk en we zien dat het maar een heel klein museum is. We hebben via de borden op straat al heel veel informatie gekregen en besluiten dit niet te doen.

We volgen het spoor van de muur, op de straat duidelijk te zien als een lijn bakstenen, naar het Westen. In de Niederkirchnerstrasse staat nog een groot stuk muur. Ook hier weer veel informatie. Niet over de muur, maar over de Tweede Wereldoorlog. In het naastgelegen centrum is de expositie Topographie des Terrors. Wat blijkt, in het mooie gebouw waar we tegenaan kijken is zo'n beetje het zaadje geplant voor de Tweede Wereldoorlog...dit is namelijk het gebouw van de Gestapo waarvanuit in 1933 alle beslissingen door Hitler en de zijnen werden genomen. Wat een geschiedenis herbergt deze stad toch!

Veel recenter zijn de gebouwen op de Potzdamer Platz. Allemaal hoogbouw. Vooral het Sony Centre met het aparte dak is wel heel bijzonder. Wat een contrasten!

Onze lunchtrek stillen we met een gezond broodje bij de Subway. De volgende stop klinkt op papier luguber...het Holocaust Monument. Dit is het allesbehalve...wat de exacte betekenis acher de 2711 zuilen is weet niemand precies. Er wordt veel gespeculeerd...grafstenen...de kleur symboliseert het as van de gestorven Joden....het moet het gevoel van verwarring geven dat de Joden hadden in de concentratiekampen enz... De architect vindt dat iedereen zijn eigen idee erover mag hebben. Wij vinden het in ieder geval een heel indrukwekkend en ingenieus monument. Vanaf de buitenkant lijken de zuilen bijna allemaal even hoog, maar midden tussen de zuilen blijkt dit totaal niet het geval. Sommige zuilen torenen ruim 4 meter de lucht in. Het levert heel wat mooie plaatjes op.

In de brandende zon lopen we verder voorbij de Brandenburger Tor en de Reichstag op zoek naar het Judische Friedhof. Dit is even zoeken...de speurtocht wordt beloond met een mooi beeld van een groepje Joodse mensen. Het kerkhof gaan we niet op omdat mannen hier geen toegang hebben zonder hoofdbedekking. Aangezien René zijn keppeltje vandaag vergeten is mee te nemen loop ik even heel snel alleen naar binnen.

Ook naar het volgende doel moeten we even zoeken, de Hackesche Höfen, 8 hofjes die met elkaar verbonden zijn en tegenwoordig zijn omgetoverd tot een centrum met hippe winkeltjes. Leuk om hier even door rond te slenteren, maar echt spectaculair is het niet. Bovendien zijn we ook wel een beetje moe en hebben dorst. Tijd dus weer even voor een middagbreak. Op een terras in de schaduw. In de bogen van het station is een aantal restaurants gevestigd met terrassen op het plein ervoor. Wij vinden een leuk plekje bij Restauration 1840. Ik besluit eindelijk de Eiskaffee eens te proberen. Is dit gewoon koude koffie? Uh...nee, niet alleen in ieder geval. Het is een sloot koude koffie met heerlijk koffieijs en een dot slagroom. Njomnjom, lekker hoor! René geniet tegelijkertijd van zijn Warsteiner biertje. Intussen hebben we mooi even de tijd om te bekijken wat we vandaag nog allemaal willen bekijken: in ieder geval de Berliner Dom en ook de Gendarmen Markt staan nog op ons lijstje.

slotjes op de bruggen over de Spree
net zoals in Parijs

Nou....eerstgenoemde Dom ligt vlakbij het restaurant. Wat een gebouw zeg! Echt geweldig gelegen aan de Spree. Vanaf de trappen van het naastgelegen Altes Museum genieten we in de schaduw even van dit majestueuze bouwwerk. Voor ons spelen kinderen (en volwassenen) in de fonteinen.

Om bij de Gendarmen Markt (volgens diverse boekjes het mooiste plein van Berlijn) moeten we weer over Unter den Linden. En...de boekjes hebben gelijk....dit is wel een heel mooi plein...maarre....wij hebben het eigenlijk wel weer een beetje gehad. We zijn het lopen en de mooie gebouwen een klein beetje zat. Laten we maar even teruggaan naar het hotel. Ons even opfrissen voor we een plekje voor het avondeten zoeken. Het is nog een kilometer of 2 teruglopen. Rond half 6 zijn we terug in het Artotel...pfff....even met de voetjes languit.

René heeft voor vanavond een leuke plek uitgezocht voor een restaurantje. In Friedrichshain. Een hip buurtje in het voormalige Oost-Berlijn. Het lijkt (let op het woord lijkt!) niet al te ver bij het hotel vandaan, dus hup maar weer in de benenwagen. We wandelen door een beetje alternatieve buurtjes (kraakpanden, tentenkampen, muren vol graffiti). Heel bijzonder om aan de ene kant nieuwe luxe flats te zien terwijl aan de andere kant van de weg een heel oud, verwaarloosd gebouw vol graffiti, troep en een stel feestvierende jongelui op het dak staat.. Na ruim een half uur lopen pakken we de kaart er maar even bij...uh...waar zijn we eigenlijk? Nou...dat is niet helemaal duidelijk. Verder lopen nog maar even. En dan zien we dat we veel minder ver zijn dan we eigenlijk dachten. Het buurtje waar we willen eten is ook vanaf hier nog een behoorlijk tippel. Maar wel een leuke! Want de Karl Marx Allee (KMA) waar we overheen lopen doet ons geloven dat we in het Moskou van de 70-er jaren zijn. Tenminste...zo stellen we ons dat voor. Enorme huizenblokken aan beide zijden van de brede weg. Wit. Versierd met allerlei opsmuk. Weer heel bijzonder en een totaal ander gevoel dan de overige wijken die we tot nu toe hebben gezien.

Dit beeld verandert weer zodra we de Nederbarnimstrasse inslaan. Nu wanen we ons in Greenwich Village in NY. Wat een gezelligheid! Overhangende bomen. Leuke winkeltjes en heel gezellige restaurantjes. En hoewel we gisteren ook al Italiaans hebben gegeten...het terras van Metamorfosia vinden we zo gezellig dat we hier neerploffen. Dit keer geen pasta voor ons, maar een pizza (uiteraard wel weer met een karaf wijn). Zo houden we het wel even vol....

Tot 22.00 uur om precies te zijn. Lopend naar het hotel terug doen we niet...we nemen de metro, of U-Bahn om op z'n Duits te blijven. Rond 22.45 uur lopen we de kamer weer binnen...weer een dag achter de rug. Morgenochtend gaat de wekker vroeg...we gaan voor een rondje hardlopen....hoewel het voor mij niet heel hard zal gaan :(

Welterusten voor nu!



dag 2